Mary

Dit is Mary. Ze is 39. Ze is aardig. Haar hobby is lesgeven, schrijven, en tafels.
Mary hoort bij het verhaal van de theepot.

bomen

Theepot, Verhaal

Hoofdstuk 1  

vreemde dingen

"Nikki! Eten!"

"Okay" riep ik. Ik klapte het boek met een zucht dicht. Mokkend bonkte ik de trap af. Mamma stond breed glimlachend in de keuken.
"We hebben bij de pasta en salade nog een luxe salade" zei ze.

Nét op het moment dat  ik wilde opscheppen ging mijn mobieltje. Dat was Lizzy. Lizzy is mijn best vriendin, dus ik nam op. "Goedenavond, spreek ik met Nikki Zenner?" "Ja" antwoordde ik, "Kun je morgen? Er is iets vreemds gebeurd" "OK"zei ik. "Doei "Ik hing op.

Toen kon ik eindelijk opscheppen. Dacht ik.

MIIIEEEAAAUW

Kelly, de kat, sprong op de tafel. Tussen de schalen eten. Ik dacht dat ze geplet zou worden. Dus niet. Ze liep alleen maar reuze hysterisch tussen de schalen. Raarste moment van mijn leven. (tot nu toe)

Ik nam Kelly snel in mijn armen. Ssst, stil maar poesje, niks aan de hand, niks gebeurd. Maar in mijn hart dacht ik: dit is nog raarder dan eerst. Ik nam een hap maar het smaakte niet meer. "Tjonge!" zei zijn moeder na drie happen. "Heb ik soms karton gemaakt?" "Mij smaakt het net zo" antwoordde ik. "Maam, mag ik morgen naar Lizzy?"

En toen ging de theepot aan de wandel. Nee, echt. Hij wandelde naar de rand van de tafel en zette het op een krijsen. Daarna wandelde hij nog wat rond en stond op eens weer stil.

De rest van de avond gebeurde er niks meer.

Hoofdstuk 2 

Nog meer vreemde dingen

 ... en zo is het dus gegaan. Ik vertelde Lizzy net over de gebeurtenissen van afgelopen avond. Lizzy knikte peinzend. "Weet je?" zei ze na een tijdje "Zoiets heb ik ook meegemaakt." "Ik was net aan het scrabbelen toen de hond plotseling begon te blaffen. Alleen, er was niemand aan de deur. Twee tellen later vloog de theepot naar de deur. De deur was dicht, dus de theepot viel in twee stukken op de grond, die zich meteen verenigden. En opeens was alles voorbij. De hond zat weer te pitten bij de mat en de theepot stond weer gewoon op zijn plaats.¨

"Ja, zo was het!" Marie liep op ons af. "Over de hond gesproken, hebben jullie hem gezien?"  "Nee!" zei ik. "Hoezo?" "Sinds gisteren" zei Marie "heb ik hem niet gezien." "Ach" zei Lizzy. "Die zit vast nog ergens uit te hijgen van gister."

"Zeg, ik moet er weer eens vandoor" zei ik. "OK" zeiden Lizzy en Marie in koor. Toen keken ze elkaar aan en begonnen ze te giechelen. "Wat is er nou zo grappig?" vroeg ik geprikkeld. "Niks" giechelde Marie "en daarom is het juist zo grappig." Ik schudde mijn hoofd. Knetter. Ik ging naar huis.

Daar zat mamma verward thee te schenken. "Weet je," zei ze "Het is weer gebeurd op mijn werk." Het was dierendag. Vreemd genoeg had iedereen een kat mee. Die begonnen op een gegeven moment allemaal door elkaar te miauwen. Het was een hels kabaal. Toen viel de theepot om. De thee had eruit moeten vloeien maar dat gebeurde niet. Niet meteen, ten miste. Pas na twee secondes. Niemand had gezien wat er met de theepot gebeurde. Ze hadden het te druk met de hysterische katten. Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt."